Już chyba jest źle ze mną, bo jak zbliża się niedziela, to niezależnie od tego gdzie jestem, gromadzą mi się w głowie myśli do kazania. I zamiast sobie odpocząć, wejść do swojego „pudełka nicości” to nie, muszę coś z siebie wydusić…
I tak się właśnie zastanawiam dlaczego wierzący ludzie zmagają się w dziedzinie: Boże dlaczego mnie jest tak ciężko, a ty nie odpowiadasz i nie biegniesz do mnie z błogosławieństwem, kiedy cię o to poproszę?
Głównym pytaniem jest: O co tak naprawdę się modlisz? Jeśli modlisz się wyłącznie, lub prawie wyłącznie o swoje sprawy i swoje błogosławieństwo, to według Biblii źle się modlisz:
Jakuba 4:1-3 Skąd się biorą wojny i skąd kłótnie między wami? Nie skądinąd, tylko z waszych żądz, które walczą w członkach waszych. Pożądacie, a nie macie, żywicie morderczą zazdrość, a nie możecie osiągnąć. Prowadzicie walki i kłótnie, a nic nie posiadacie, gdyż się nie modlicie. Modlicie się, a nie otrzymujecie, bo się źle modlicie, starając się jedynie o zaspokojenie swych żądz.
Nie chcę tu pisać całego wykładu na temat żądz i innych takich, ale zastanów się, kiedy przystępujesz do modlitwy, o co chcesz się modlić i jak będziesz się modlić. Kiedy rozmawiam z ludźmi wierzącymi (o niewierzących tu nie wspomnę) jestem często zaskoczony tym, jak bardzo są skoncentrowani na sobie i własnych potrzebach i jak wiele mają pytań i ukrytych pretensji do Boga, z powodu nieodpowiedzianych modlitw. Niestety z przykrością stwierdzam, że większość tych modlitw nie dotyczy Królestwa Bożego, narodu, innych ludzi itd, ale własnych pragnień, wyobrażeń, oczekiwań itd. – tego wszystkiego, co Jakub nazywa żądzami. Kiedy słyszę zdania: Dlaczego jest tak ciężko? Dlaczego Bóg nie odpowiada na moje modlitwy? To otwieram oczy ze zdziwienia i zawsze powstrzymuję się od odpowiedzi: A kto ci obiecywał, że będzie lekko i że Bóg odpowie na każdą twoją prośbę? Jeśli ktoś ci to obiecał, to cię okłamał!!!
Myślę, że mamy za dużo pretensji do Boga, a za mało zaufania. Nie lubię pytań: Dlaczego zginął w wypadku młody człowiek, który miał dzieci i służył Bogu całym sercem? Dlaczego chorują dzieci? Dlaczego cierpią zwierzęta? itd.
Myślę, że na wiele z tych pytań Bóg odpowiada: To nie twoja sprawa; ty zajmij się moim Królestwem, „a wszystko inne będzie ci dodane”! Ale my kochamy zajmować się nie swoimi sprawami. To takie nudne i mało ekscytujące wypełniać swoje zadanie i powołanie dzień po dniu – a dlaczego tak by się nie zastanowić dlaczego cierpią niewinne dzieci?
Jezus powiedział: „Zajmij się moim królestwem, a ja dam ci to wszystko, czego potrzebujesz, żeby się nim zająć!” Jezus nie obiecywał spełnić każdą twoją zachciankę, pobłogosławić każdy twój pomysł i w ogóle nic nie mówić, tylko dawać i dawać i dawać… On pragnie nas przygotować do zarządzania całym królestwem Boga, wraz z Nim, a to znacznie więcej niż tylko: daj, daj, daj…
Proszę cię, nie przekręcaj Bożego Słowa i nie interpretuj go do własnych potrzeb. Nie postępuj tak, jakby Jezus powiedział: spełnię wszystkie twoje życzenia i odpowiem na wszystkie twoje pytania, a potem poproszę cię, żebyś ewentualnie w wolnym czasie wyświadczył mi taką jedną malutką przysługę w budowaniu mojego Królestwa, ale w żadnym wypadku nie czuj się zniewolony…
NIE, NIE, NIE. Jezus chce najpierw wszystkiego od ciebie, aż do śmierci włącznie, a jeśli On uzna za potrzebne to ewentualnie da ci odpowiedź na twoje pytanie. Otrzymanie odpowiedzi na wszystkie pytania, modlitwy i potrzeby nie jest warunkiem twojego chodzenia drogami Pana i wzrastania w wierze.
Wiara postępuje w miejscu, w którym nie widzi. Wiara jest pewnością tego, czego się spodziewamy. Dzięki wierze, a nie dzięki widzeniu postępujemy. Uwierzyłem dlatego zobaczyłem. Bez wiary nie można podobać się Bogu.
Potrzebujemy WIARY a nie WIEDZY.
Panie, daj nam tego ducha wiary, dzięki któremu uwierzyłem, dlatego przemówiłem… (por. 2Kor 4:13)