Długo nic nie pisałem, ponieważ jeszcze nie nauczyłem się pisać „na kolanie” – żeby coś wrzucić na stronę potrzebuję sporo czasu, a to, jak wiadomo, jest towar coraz bardziej deficytowy.

Dziękuję za wszelką zachętę od każdego, kto czyta…

Tak sobie myślę, że ludzie czasami za dużo kombinują, ponieważ już jesteśmy przyzwyczajeni do osiągania błyskawicznych efektów – jeśli nie widać efektów po kilku dniach, tygodniach, a maksymalnie miesiącach, to znaczy, że coś jest nie tak i trzeba panicznie szukać innego rozwiązania. A tymczasem Bóg ma swoje „pory i sezony” i czasami trzeba się bardzo „sprężać”, a czasami bardzo długo czekać. A czekanie to rzecz najgorsza, szczególnie jeśli chodzi o dochodzenie do dojrzałości. Dojrzałość to owoc, a nie dar dany nam w ponadnaturalny sposób przez nałożenie rąk i modlitwę.

Oczywiście modlitwa nie zaszkodzi, ale nie znam człowieka, który stał się dojrzały w jednym momencie na skutek jednorazowej, Bożej interwencji.

Może na temat dojrzałości będę pisał coś więcej, bo po paru ostatnich spotkaniach z ludźmi mam wrażenie, że jest to temat w dużej mierze nie znany, bądź źle rozumiany. Na razie pozdrawiam…