Kryzys jest chyba najlepszym miejscem do obserwowania zjawisk i trendów, które są znakami czasu. Narastający w ludziach lęk wydobywa to wszystko, co do tej pory kryło się pod powierzchnią pokoju i dobrobytu.

Zachęcam do obserwowania tych zjawisk, które zmierzają do stworzenia wspólnej, ogólnoświatowej gospodarki (włącznie z systemem bankowości i ubezpieczeń), wspólnego rządu i jednej waluty. Presja w tym kierunku ostatnio staje się coraz większa, szczególnie ze strony najbogatszych państw Europy (swoją drogą już to samo w sobie jest znakiem, że kryzys najbardziej dotknął najbogatszych). Niemcy wyraźnie prą w kierunku tego rodzaju globalizacji.

Bardzo charakterystyczne jest to, że Anglia, która przez wiele lat opierała się wspólnej walucie, teraz coraz poważniej rozważa możliwość wejścia w strefę Euro. Powoli widać, jak Euro staje się nadzieją dla narodów. Ten trend pokazuje, w jaki sposób narody będą porzucały swoją odrębność, kulturę, wartości, a w końcu religię, aby wejść w jeden ogólnoświatowy system polityczno-gospodarczo-religijny.

Dobrą wiadomością jest to, że nie wszystkie kraje i narody „zdążą” przyłączyć się do tego systemu. Prorok Terry Bennett powiedział, że Bóg mu pokazał, że Irlandia i Szkocja nie przyłączą się do tego wspólnego systemu. Walka tyczy sie teraz o Anglię. Jednak takich narodów będzie o wiele więcej.

Wierzę, że Bóg może ochronić nasz kraj i że dzięki modlitwie stanie się on ziemią schronienia. Abyśmy mogli się o to modlić musimy być wolni od lęku i pokusy czerpania pomocy z Unii zamiast od Boga. Unia i Euro nie są naszym Bogiem i zbawicielem. Dzisiaj musimy powiedzieć tak, jak Jozafat, kiedy dowiedział sie o zagrożeniu ze strony trzech wrogich armii: „Zaufajcie Panu, Bogu waszemu, a ostaniecie się, zaufajcie Jego prorokom, a będzie się wam powodziło” (2Krn 20:20).